Een signaalrood baken in een veilige haven
Rond Pinksteren 2024 was het alweer 19 jaar geleden dat het stuk maritieme historie de haven van Harlingen binnenliep. In die periode is er ongelooflijk veel tot stand gebracht, maar is de conclusie ook dat er nog erg veel werk in het verschiet ligt. De drijvende schoenendoos die in Harlingen aankwam was, om als disco te fungeren in Rotterdam, van allerlei zaken voorzien die er niet op thuishoorden en van veel eigenlijk onmisbare onderdelen ontdaan. De kleur was zo verschoten dat ze eerder roze dan rood leek en de kwalificatie "schip" was ver te zoeken.
Door de inzet van vele vrijwilligers is door de jaren nagenoeg alle onnodige ballast verwijderd en zijn veel van de verdwenen onderdelen teruggeplaatst. Generatoren zijn geënstalleerd, de ankerlier hersteld en zelfs het meest in het oog springende onderdeel, de vuurtoren, werkt weer. Gedurende vele jaren kon het schip drijvend gehouden worden door inkomsten die afkomstig waren van de verhuur van faciliteiten aan verschillende radiobedrijven die van de zenders en/of de studio´s gebruik maakten. Regelmatige projecten waarbij het schip op de Waddenzee voor anker ging brachten de rest van het benodigde geld binnen.
Doordat het radiolandschap de laatste 10 jaar ingrijpend is veranderd, zijn de inkomsten van radio-uitzendingen sterk teruggelopen. Zoals het spreekwoord zegt, als het getij verloopt verzet men de bakens. De stichting "Vrienden van het Lichtschip" heeft, nu de wereld aan het veranderen is, ook besloten voor meerdere ankers te gaan liggen om de continuïteit van het schip te waarborgen.
Een groot aantal mensen heeft in de loop der jaren bij de stichting aangegeven dat ze het schip een warm hart toedragen, maar niet in de gelegenheid zijn actief vrijwilligerswerk op te pakken. Vanaf nu is er de mogelijkheid om donateur te worden van de stichting "Vrienden van het Lichtschip". Klik hier of scan de QR code hiernaast om een eenmalige donatie te doen of een doorlopende machtiging. Onder de donateurs wordt elk jaar een aantal overnachtingen aan boord van het schip verloot en bij evenementen van de stichting geeft het donateurschap recht op korting.
Meer “handjes” zijn altijd welkom
Ons schip heeft al een respectabele leeftijd (70+) en heeft een veelbewogen leven achter de rug. Op de grens van geklonken en gelaste schepen is ze in 1949 aan het water toevertrouwd en heeft sindsdien nogal wat meegemaakt in de drie levens die zijn te onderscheiden.
Werd ze voor haar functie als navigatie-instrument ingericht en uitgerust om als discoboot te kunnen dienen moest er nogal wat veranderd worden en verdween veel van wat uitsluitend een doel had voor verblijf op zee. Toen ze vervolgens een functie als zendschip kreeg werd het “verblijven op zee” en alles wat een schip daarvoor moet hebben ineens weer belangrijk. Met andere woorden, er moesten veel veranderingen ongedaan worden gemaakt.
Toen dat proces in gang werd gezet is besloten het schip voor zover mogelijk weer in oude staat terug te brengen. Sindsdien is er veel gebeurd en is er elke week een groep vrijwilligers aan de slag om enerzijds het schip in goede staat te brengen en houden, maar ook om zoveel mogelijk de verdwenen zaken en ruimten terug te bouwen.
Dat brengt een grote variëteit aan werkzaamheden met zich mee. Uiteraard bikken, schuren en verven. Maar ook lassen, timmeren, plamuren, schilderen, installatiewerk (zowel elektrisch als qua water-, en verwarmingshuishouding). Elke zaterdag (en soms wat vaker) is een groep vrijwilligers daarmee doende. Ze komen natuurlijk om wat te doen, maar gezelligheid en kameraadschap wordt niet vergeten.
Is je interesse gewekt en lijkt het je leuk om aan dit project mee te werken? Mail, app, sms of bel en maak een afspraak met Sietse Brouwer om eens kennis te maken.
Niet alleen hééft het schip een ruim, het ís ook ruim
En die ruimte is op vele manieren te benutten, veel meer dan waar wij toepassing voor hebben. Daarom willen we ook anderen de kans geven om van de mogelijkheden die het schip biedt gebruik te maken.
Uiteraard is een deel van het schip gebruikt voor accommodatie. Die bestaat uit één-, of tweepersoonshutten waarin totaal 12 mensen kunnen slapen. Er is daarnaast een kombuis (keuken), een messroom (soort kantine), een natte ruimte met een douche en toiletten en een deel van het schip is ingericht voor het maken en uitzenden van radioprogramma’s.
Maar er zijn ook vertrekken waar je met een groep van 2 tot 25 mensen probleemloos zou kunnen vergaderen, presentaties zou kunnen houden of onderwijs en instructies verzorgen. Loop eens met ons mee door het schip om te kijken welke mogelijkheid voor u interessant kan zijn.
De eerste ruimte die we tegenkomen is de “kettingbak”. Een vertrek van 50-60 m² waar nog in een van de oorspronkelijke vier kettingbakken de zware ketting ligt die wordt gebruikt als het schip op zee voor anker gaat. De ruimte straalt met die ketting, de klinknagels en patrijspoorten de sfeer van zout water en zeemansromantiek uit en heeft door de vaste banken langs de kant vloeroppervlak dat voor meerdere toepassingen geschikt is. Een verhoging geeft een mogelijkheid om duidelijk zichtbaar vóór de groep te staan en er toch ook tussen.
Vanuit de “kettingbak” komen we op de “dansvloer”. Een ruimte die groter en hoger is en ruimte biedt aan groepen tot 25 mensen. Deze ruimte wordt ingericht met een podium dat voor vele toepassingen geschikt is. Met een vloeroppervlakte van ca. 80 m² , ook hier met veel klinknagels en patrijspoorten een nautisch vertrek. Naar verwachting wordt deze ruimte medio september 2020 opgeleverd.
Lees er hier verder over
Het radiolichtschip Jenny Baynton
De LV Jenni Baynton, een zendschip dat tevens een lichtschip is. Een zendschip is een vaartuig met daarop eigenlijk alles wat nodig is om een radiostation in de lucht te brengen. Studio’s, zenders, antennes en natuurlijk een mast om die antenne in te plaatsen. Een lichtschip is een drijvende vuurtoren en dient vooral om op plaatsen waar eigenlijk een vuurtoren moet staan, maar waar je er geen kunt bouwen omdat die plek midden in zee ligt.
Lichtschepen zijn achterhaald door de techniek en sterven langzaam uit. Er is nog een klein aantal dat volledig automatisch functioneert en daarnaast is er een aantal dat als maritiem erfgoed als museum wordt geëxploiteerd. Zendschepen zijn na eerst door wetswijzigingen illegaal te zijn verklaard inmiddels bijna niet meer te exploiteren door het brede aanbod van radiostations dat vanaf de wal (en dus veel goedkoper) kan uitzenden. Een enkel (voormalig) zendschip doet dienst als museum en soms wordt een schip, kort voor een bepaald project, ingericht voor radio-uitzendingen.
Het radiolichtschip Jenni Baynton is geen relikwie en geen experiment. Het schip is een multi purpose plug & play radiostation dat beschikt over studio’s, zenders en antenne’s, in te zetten als zowel short term oplossing voor tijdelijke behoefte aan zendfaciliteit alsook voor long term gebruik als mobiele zenderopstelplaats. Maak kennis met het enige nog werkende zendschip ter wereld.